Dzikie zwierzęta, w tym nietoperze, z reguły starają się unikać konfrontacji z innymi grupami zwierząt, szczególnie z tymi, które są od nich o wiele większe. Długość ciała największego krajowego gatunku nietoperza nie przekracza 10 cm – możemy być zatem pewni, że na nasz widok żaden nietoperz nie będzie próbował demonstrować swojej wątpliwej siły – raczej wciśnie się i schowa jak najgłębiej w jakiejś szczelinie. Ssaki te w trakcie polowania, czyli w locie, mogą się do nas zbliżać, przelatywać obok naszej głowy, jednak nie oznacza to, że szukają kontaktu (także na pewno nie chcą sprawdzać jakości naszej fryzury). Po prostu w pogoni za tłuściutkimi owadami – nic nie robiąc sobie z naszej obecności – traktują nas jako składową otoczenia. Wiemy, że potrafią bardzo szybko i zwinnie latać oraz nawigować w nocnej przestrzeni – to przekonuje nas, że zachowają odpowiedni dystans.
Należy jednak pamiętać, że każde dzikie zwierzę wzięte do ręki będzie się bronić. Nietoperz wie, że na pewno nie pokona wielkiego człowieka, ale gryząc go w palec, skłoni go do poluźnienia uścisku lub zniechęci do dalszego dotykania i tym samym umożliwi sobie ucieczkę.
Anna Bator
Ten tekst pochodzi z „Poradnika ochrony nietoperzy”, OTON, 2017.