Ukazała się praca pt. „Disentangling winter relationships: Bat responses to forest stand structure, environmental conditions, and prey composition”, w której przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu struktury lasu, temperatury oraz dostępności owadów na aktywność nietoperzy w okresie zimowym. Badanie przeprowadzono w prywatnych lasach sosnowych na terenie południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych (Floryda, Missisipi, Karolina Północna, Karolina Południowa).
Uzyskane wyniki podkreślają kluczowe znaczenie utrzymania różnorodności strukturalnej lasów dla ochrony nietoperzy. Zaleca się, aby lasy zawierały zarówno młode, jak i starsze drzewa, a także obszary o różnym stopniu zwarcia koron. Zróżnicowana struktura sprzyja występowaniu bogatych zespołów owadów, które stanowią główne źródło pokarmu dla nietoperzy.
Zróżnicowana struktura lasu jest ważna nie tylko z punktu widzenia nietoperzy, lecz także całego ekosystemu, ponieważ nietoperze odgrywają istotną rolę w regulacji populacji owadów. Większą aktywność nietoperzy odnotowano w lasach o luźniejszym zwarciu koron, czyli takich, w których drzewa były rozmieszczone rzadziej, a korony nie tworzyły zwartego zadaszenia. Z kolei w gęsto zalesionych, młodych lasach, gdzie drzewa rosły blisko siebie, aktywność nietoperzy była znacznie niższa.
Temperatura okazała się istotnym czynnikiem wpływającym na aktywność nietoperzy i owadów. W cieplejsze noce nietoperze były bardziej aktywne, co można powiązać z większą dostępnością owadów. Różnorodność gatunkowa owadów również miała znaczący wpływ na aktywność nietoperzy – im większe było bogactwo gatunkowe owadów, tym częściej obserwowano obecność nietoperzy.
W trakcie badań zidentyfikowano kilka grup owadów kluczowych dla nietoperzy: chrząszcze (Coleoptera), muchówki (Diptera) oraz motyle nocne (Lepidoptera). Struktura lasu miała wpływ na liczebność tych owadów, co pośrednio oddziaływało na zachowanie nietoperzy. Przykładowo, większa liczba dużych owadów w lasach o otwartym zadaszeniu zwiększała częstotliwość przelotów nietoperzy.
Podczas dwóch sezonów badań zarejestrowano 5338 przelotów nietoperzy należących do ośmiu różnych gatunków, w tym między innymi Lasiurus cinereus, Nycticeius humeralis, Tadarida brasiliensis oraz Perimyotis subflavus. Aktywność poszczególnych gatunków nietoperzy różniła się w zależności od warunków środowiskowych oraz struktury lasu.
Tytuł pracy:
Disentangling winter relationships: Bat responses to forest stand structure, environmental conditions, and prey composition
Autorzy:
Santiago Perea, Amanda Vicente-Santos, Angela L. Larsen-Gray, Kamal J.K. Gandhi, Daniel U. Greene, Brittany F. Barnes, Steven B. Castleberry
Link do pracy: ScienceDirect https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378112724007965?fbclid=IwY2xjawHt4_9leHRuA2FlbQIxMAABHWZi3sFIKW1v5B0viUi0yT0MG2Mo59fWeqwTS09LXhPw6jzScDn8KtVlzw_aem_XlBJadsMhr2iUsN08je_pg
