Gatunki nietoperzy w diecie uszatki Asio otus (Strigiformes) w Polsce – wyniki wieloletnich obserwacji

Artykuł zatytułowany „Which Bat Species are Captured by the Long-eared Owl Asio otus (Linnaeus, 1758) (Aves: Strigiformes) in Poland?”, opublikowany w grudniu 2024 roku na łamach czasopisma „Acta Zoologica Bulgarica”, przedstawia wyniki badań nad gatunkami nietoperzy stanowiącymi ofiary uszatki Asio otus w Polsce. Analiza obejmuje dane zarówno opublikowane, jak i niepublikowane, zebrane w latach 1989–2022.

W badaniach zidentyfikowano 22 osobniki, należące do siedmiu gatunków nietoperzy. Najliczniej występowały Myotis nattereri (9 osobników) oraz Plecotus auritus (6 osobników). Udział nietoperzy w całkowitej liczbie ofiar uszatki okazał się bardzo niski – wynosił 0,05% w latach 1980–2002 oraz 0,04% w okresie 2010–2024, przy czym różnice te były statystycznie nieistotne.

Z badań wynika, że udział nietoperzy w diecie uszatki w Polsce jest marginalny i nie zmienił się istotnie na przestrzeni ostatnich dekad, mimo znaczącego wzrostu liczebności niektórych gatunków nietoperzy. Wyniki sugerują, że uszatka nie stanowi poważnego zagrożenia dla populacji tych ssaków. Autorzy podkreślają jednak konieczność dalszych badań, zwłaszcza w zakresie sezonowych zmian w składzie diety, które mogą dostarczyć bardziej szczegółowych informacji o relacjach między tymi gatunkami.

Wyniki uzyskane przez autorów potwierdzają wcześniejsze obserwacje dotyczące diety uszatki w Europie Środkowej, gdzie udział nietoperzy jest bardzo niewielki – poniżej 0,05% ofiar. Podobne proporcje stwierdzono w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Dla porównania, w miastach Chin oraz w niektórych obszarach miejskich Niemiec nietoperze mogą stanowić nawet 40% diety uszatki.

Najczęściej rejestrowanymi w diecie uszatki gatunkami były nietoperze preferujące zwarte przestrzenie leśne oraz obszary nadwodne. Wynik ten jest zaskakujący, gdyż przeczy początkowej hipotezie, że uszatka częściej poluje na gatunki żerujące na otwartych terenach. Autorzy sugerują, że nietoperze były prawdopodobnie chwytane w pobliżu kryjówek i miejsc zimowania, gdzie mogły być łatwiejszym celem dla polujących ptaków, szczególnie zimą.

„Which Bat Species are Captured by the Long-eared Owl Asio otus (Linnaeus, 1758) (Aves: Strigiformes) in Poland?”

Autorzy: Grzegorz Lesiński, Marek Kowalski, Przemysław Stolarz, Jan Cichocki

link https://www.researchgate.net/publication/387303717_Which_Bat_Species_are_Captured_by_the_Long-eared_Owl_Asio_otus_Linnaeus_1758_Aves_Strigiformes_in_Poland

Opracowała: Jolanta Węgiel Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

https://www.researchgate.net/publication/387303717_Which_Bat_Species_are_Captured_by_the_Long-eared_Owl_Asio_otus_Linnaeus_1758_Aves_Strigiformes_in_Poland
https://www.researchgate.net/publication/387303717_Which_Bat_Species_are_Captured_by_the_Long-eared_Owl_Asio_otus_Linnaeus_1758_Aves_Strigiformes_in_Poland
Author: Jolanta WęgielLeśnik, chiropterolog, członek Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Nietoperzy, pracownik Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Jest autorką i współautorką publikacji naukowych oraz popularnonaukowych, dotyczących nietoperzy i edukacji przyrodniczej. Od 1997 roku redaktorka strony nietoperze.pl