Badanie autorstwa Cynthii Tobisch, Svenji Dege, Bernda Panassitiego, Juliana Trefflera i Christopha Moninga pt. „Metabarcoding the night sky: Monitoring landscape-scale insect diversity through bat diet” dotyczy wykorzystania nietoperzy jako narzędzia do monitorowania różnorodności owadów w skali krajobrazu. Analizowano dietę europejskiego nietoperza Pipistrellus pipistrellus, aby określić skład i bogactwo gatunkowe owadów w różnych środowiskach.
Próbki kału nietoperzy zebrano w 12 miejscach w południowych Niemczech. Następnie przeprowadzono analizę DNA (metabarcoding), co pozwoliło na identyfikację 405 gatunków owadów i innych stawonogów. Wśród nich dominowały muchówki (45%), motyle (18%), chrząszcze (13%) i błonkówki (11%).
Skład gatunkowy różnił się w zależności od lokalizacji i czasu poboru próbek. Stwierdzono, że większa liczba gatunków w diecie nietoperzy była związana z większym udziałem lasów i łąk w promieniu 2 km od miejsc noclegowych. Istotny wpływ miała także liczba krawędzi ekosystemów, takich jak granice pól i żywopłoty, które zwiększały różnorodność owadów.
Wyniki wskazują, że analiza odchodów nietoperzy może być skuteczną metodą monitorowania różnorodności owadów w krajobrazie. Podejście to może uzupełniać tradycyjne metody, takie jak pułapki Malaise’a, i dostarczać szerszego obrazu zmian populacji owadów w czasie.
Publikacja została opublikowana w czasopiśmie Basic and Applied Ecology w styczniu 2025 roku i jest dostępna pod adresem: https://doi.org/10.1016/j.baae.2025.01.012
